تحلیل حوادث جاده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای در راستای ارتقاء امنیت در جاده‌‌‌‌‌‌های گردشگری (مورد شناسی: محور کرج-چالوس)

یکی از پیامدهای منفی توسعۀ گردشگری، افزایش تعداد حوادث جاده‌‌‌‌‌‌ای در فصول جریانات گردشگری و تصادفات وسایل نقلیۀ جاده‌‌‌‌‌‌ای و درنتیجه مرگ‌‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌‌میر گردشگران است که دلایل اصلی آن را می‌‌‌‌‌‌توان نا‌‌‌‌‌‌مناسب بودن زیر‌‌‌‌‌‌ساخت‌‌‌‌‌‌ها، ضعف رعایت قوانین مربوط به راهنمایی و رانندگی، حجم بالای تردد خودرو و مسائل انسانی دانست. این امر سبب می‌‌‌‌‌‌شود که ایمنی جاده یک مسئلۀ مهم برای دست‌‌‌‌‌‌اندرکاران بخش گردشگری باشد. در این راستا، هدف این پژوهش تحلیل رابطۀ بین تصادفات جاده‌‌‌‌‌‌ای، برقراری امنیت و توسعۀ گردشگری به شکل مطلوب است. در این پژوهش منطقۀ مورد مطالعه جادۀ چالوس، به‌‌‌‌‌‌عنوان یکی از چهار مسیر ارتباطی تهران به شهرهای شمالی کشور است. جادۀ چالوس یک جادۀ کوهستانی و دارای جاذبه‌‌‌‌‌‌های طبیعی زیادی است که در فصول مختلف سال جاذب گردشگران بسیاری چه به‌‌‌‌‌‌صورت عبوری و روزانه و چه به‌‌‌‌‌‌صورت گردشگران ساکن (خانه‌‌‌‌‌‌های دوم) در روستاهای واقع‌‌‌‌‌‌در مسیر کرج- چالوس هستند. روش تحقیق به‌‌‌‌‌‌لحاظ هدف، کاربردی و بر‌‌‌‌‌‌اساس ماهیت، توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات مورد‌‌‌‌‌‌نیاز با استفاده از دو روش میدانی و اسنادی انجام شده است. در روش اسنادی، پیشینۀ مرتبط با موضوع مورد بررسی قرار گرفت و بعد از استخراج شاخص‌‌‌‌‌‌ها و بومی‌‌‌‌‌‌سازی آن‌‌‌‌‌‌ها، پرسشنامۀ محقق‌‌‌‌‌‌ساخت به‌‌‌‌‌‌عنوان ابزار میدانی تهیه شد. اطلاعات جمع‌‌‌‌‌‌آوری‌‌‌‌‌‌شده با استفاده از نرم‌‌‌‌‌‌افزار SPSS مورد تحلیل واقع شد. یافته‌‌‌‌‌‌ها نشان می‌‌‌‌‌‌دهد که 7/58 درصد از جامعۀ نمونه، فصل تابستان را برای زمان سفر در‌‌‌‌‌‌نظر می‌‌‌‌‌‌گیرند و عوامل انسانی با میانگین کل 56/31 در مقایسه با عدد 30 مهم‌‌‌‌‌‌ترین علل وقوع تصافات جاده‌‌‌‌‌‌ای گردشگران در جادۀ چالوس است و در رتبه‌‌‌‌‌‌های بعدی عوامل طبیعی، فنی و مدیریتی قرار دارند. همچنین یافته‌‌‌‌‌‌ها بیانگر آن است که با استفاده از برنامه‌‌‌‌‌‌ریزی دقیق و مدیریت صحیح حوادث و همچنین ایجاد امنیت در جاده‌‌‌‌‌‌ها برای گردشگران، توسعۀ گردشگری نیز افزایش خواهد یافت.